έντρανος

ἔντρανος, -ον (Μ)

(για βλέμμα) Ι. εντρανής*, ατενής, στυλωμένος («όφθαλμοῑς ἐντράνοις θεάσασθαι»)

ΙΙ. επίρρ. ἔντρανον και ἐντρανῶς και ἐντράνως

1. ατενώς, επίμονα, θαρρετά

2. δυνατά, ζωηρά.